ساخت صنعتی رزین اپوکسی در کفپوش اپوکسی متشکل از بیس فنل A و اپی کلرهیدرین یک فرایند دومرحله های است در مرحله اول بیس فنل A دی گلیسیدیل اتر و در مرحله دوم با افزودن بیس فنل A رزین اپوکسی بدست می آید .
روش تولید بصورت پیوسته ، نیمه پیوسته و یا پیمانه ای ( بچ ) می باشد :
یک روش پیمانه ای بشرح ذیل است :
به ۴۷۲۰ کیلوگرم اپی کلر هیدرین ۲۵۰ کیلوگرم متیل گلیکون بعنوان حلال اضافه کنید – حلال واسط – در حالیکه مخلوط فوق بهم زده میشود ۱۷۷۰ کیلوگرم بیس فنل A ، یعنی اندکی بیش از نیاز اضافه نمائید ، مخلوط را در حرارت ۵۰-۶۰ درجه سانتی گراد هم زده و همزمان ۶۳۰ کیلوگرم سود پودر شده را در مدت ۳ ساعت به آن اضافه نمائید و کنترل کنید که حرارت از ۶۰ درجه سانتی گراد بیشتر نشود . پس از خاتمه این مرحله حرارت را در حالیکه مخلوط ۳۰ دقیقه هم زده میشود به ۵۰-۵۵۰درجه سانتی گراد کاهش داده و سپس مخلوط آب و اپی کلرهیدرین عمل نکرده را در فشار ۱۳۵ mbar تقطیر نمائید . عمل فوق ۴ ساعت بطول می انجامد ، در همین زمان حرارت اندک اندک تا ۱۳۰ درجه افزایش می یابد . میزان اپی کلرهیدرین و آب تقطیر شده مجموعا ۳۲۰۰ کیلوگرم می باشد ، سپس حرارت را تا ۱۱۵ درجه سانتی گراد کاهش داده و جهت استخراج نمک بدست آمده مقدار ۲۸۰۰ کیلوگرم آب به راکتور وارد نمائید ، مخلوط را خوب هم زده و فازهای مختلف آبی و غیر آبی را از یکدیگر جدا نمائید ، این عمل را یکبار دیگر با ۲۶۰۰ گیلوگرم آب تکرار نمائید ، در خاتمه این مرحله جهت خارج نمودن بقایای آب و حلال مخلوط را حدود ۳۰ دقیقه در حرارت ۱۴۰ درجه سانتی گراد و ۲۷ mbar فشار تقطیر کرده و سپس صاف کنید . ترکیب حاصل که حدود ۲۴۰۰ کیلوگرم می باشد دارای ویسکوزیته برابر ۱۳۰۰۰-۹۰۰۰ mpasf بوده و دارای ۵/۱ اکویوالانت اپوکسی ( اپوکسید ) بر کیلوگرم می باشد .
ساخت رزین های اپوکسی
اکنون پس از آشنائی با چگونگی مراحل ساخت رزین های اپوکسی برای استفاده در انواع کفپوش ها که شامل کفپوش اپوکسی و کفپوش پلی یورتان لازم است به نکات ذیل توجه کافی شود :
۱- با افزایش ضریب (n) در فرمول ، رزین های اپوکسی حاصل ابتدا با ویسکوزیته کم حدود ۴۰۰۰ CP در ۲۵ درجه سانتی گراد شروع و بتدریج با افزایش ویسکوزیته بحالت نیمه جامد و سپس جامد و با ملکولاریتههای بالا بدست میاید .
۲- در تمام موارد زنجیر اپوکسی دارای دو گروه اپوکسید در ابتدا و انتهای ملکول می باشد .
۳- رزین های اپوکسی در حلال های پلار به خوبی حل شده و با افزایش جرم مولی قابلیت انحلال کاهش می یابد .
۴- از آنجائیکه که در هر ملکول رزین اپوکسی فقط دو گروه عامل اپوکسید موجود است ظرفیت اتصال از طریق گروه اپوکسید به ترکیبات دیگر با افزایش طول زنجیر یا جرم مولی کاهش می یابد و بعبارت دیگر خصلت (( اپوکسیدی )) ترکیب کم میشود .
۵- بهنگام واکنش افزایشی ( پلی ادیتسیون ) باید گروه عامل طرف مقابل یا شریک فعل و انفعال دقیقا بمیزان استوکیومتریک در اختیار قرار گیرد . لذا لازم است آن میزان از رزین اپوکسی که فقط دارای یک گروه اپوکسید می باشد ابتدا به صورت وزنی مشخص گردد . این میزان را اپوکسید ( اپوکسی ) اکویوالانت میگویند .
۶- جهت ساخت پوشش هائی که واکنش سخت شوندگی از طریق گروههای هیدروکسیل موجود در رزین انجام می شود ( و نه از طریق گروههای اپوکسید ) لازم است تعداد این گروه عامل در وزن ملکولی و در کل رزین مشخص گردد . به این میزان ارزش هیدروکسیل می گویند .
۷- نظر باینکه تعداد گروه های هیدروکسیل در رزین N برابر تکرار می شود لذا با افزایش N یا وزن ملکولی و یا طول زنجیر ارزش هیدروکسیل نیز افزایش می یابد .
۸- آندسته از رزین های جامد که نقطه نرم شدن آنها ۱۰۰-۹۵ سانتی گراد می باشد قابل آسیاب یا پودر شد بوده و در ساخت رنگ های اپوکسی پودری مورد استفاده قرار می گیرد .